Рӯстои бача Эй ҳаст даруни бозор
Дағалии лофи занӣ сухра кунӣ баси айёр
Ки аз ӯ мӯҳтасибу меҳтари бозори бадарад
Дар фиғонанд аз ӯ аз Фқъӣ то аттор
Чун бигӯянд чаро мекунӣ ин вайронӣ
Даст кӯтаҳ куну дами даракашу шармӣ май дор
ӯ ду сад аҳд кунад гуяд ман бас кардам
Тавба кардам нтрошми зи шумо чун наҷҷор
Баъд аз ин бад накунам оқил ва ҳӯшёр шудам
Ки маро захм расед аз баду гаштами бедор
Боз дар ҳайни бабрад аз бар ҳамсояи гарав
Бихӯрад бомайу чангии ҳама бо хамру хумор
Хештанро ба канорӣ фиканд ранҷурӣ
Ки ба як солаи таби тез буд гашта назор
Ин ҳам аз макр ки то дарфиканд мискинӣ
Ки бар ӯ раҳм кунад ӯ ба гумону пиндор
Пас бигӯед ки маро макунат чандин сим аст
Пеш ҳар кас ба фалони ҷойу нақдӣ бисёр
Ҳар ки зини ранҷи марои бози яке ёрона
Бикунад дар ивази он бикунами ман сад бор
То аз ин шефтаи сар низ тарошии бикунад
Ба тариқи гараву вом ба чору ночор
Чун бидонад баравад хок кунад бар сар ӯ
Ҷома зад чок ба зинҳор аз ин бе зинҳор
Чун шавад қасд ки гиранд бипушади азрақ
Суфе гардад софии сифат бе озор
Як забон дорад сад газ ки ба зоҳири сгзст
Чун ба захмаш нигарӣ бошад чоҳии пурмор
Ба гуҳӣ каз сари ъушрати лутф оғоз кунад
Шкробт диҳад ӯ аз шукри он гуфтор
Ҳамаи меҳру караму хокӣу ишқи ангезӣ
Ки баҷушад дили ту ваз ту равад ҷумлаи қарор
Ва гуҳӣ аз сари фазлу ҳунар оғоз кунад
Ки бигӯе ту ки луқмон замонаст ба кор
То ки аз зуҳду тқззи сухан оғоз кунад
Сар ва гардан битарошад чу каду ё чу хиёр
Рӯзӣ аз маърифат ва фиқҳ бисӯзад мо ро
Ки бигӯям ки ҷунайдасту зи шайхони кбор
Чун биковӣ дағалии гандаи бағали макорӣ
Офатии мзблаҳ эй ҷумлаи шиками таблии хор
Ҳеҷ корӣ на аз ӯ ҷумлаи шиками хорӣу бас
Пас аз он гашт ба ҳар мстбаҳ ӯ ашками хор
Мӯҳтасиби кӯи зи кифоят чу низом алмаликаст
Кард аз макри чунин каси рухи худ дар девор
Зорӣ оғоз кунад ӯ ки ҳамаи хираду бузург
Ҳама ёряш кунанд ар чаҳ бидиданд ясор
Мӯҳтасиби ақл туаст дон ки сифотати бозор
Ваон дағал ҳаст дар ӯ нафаси палиди макор
Чун ҳама аз каф ӯ оҷизу мискини гаштанд
Ҷумла гуфтанд ки саҳараст фани ин таррор
Чўнк саҳараст нтоними магари як ҳила
Биравем аз каф ӯ назд худованди кбор
Соҳиб диду басирати шаҳи мо шамси аддӣн
Ки аз ӯ гашти рухи рӯҳ чу сад рӯй нигор
Чу аз ӯ дод бихоҳйм аз ин бедодӣ
ӯ ба як лаҳза раҳанд ҳамаро аз озор
Ки агар ҳайбат ӯ дев парӣ нашносад
Ҳар яке зоҳид асрӣ шаваду аҳли виқор
Брҳндии ҳама аз зулмати ин нафаси лӣим
Гар аз ӯ як назарӣ фазл битобанд баҳор
Хоки табриз ки аз вай чу ҳарим ҳарам аст
Бас аз ӯ бархӯрди он ҷону равони зуввор