Қадаҳи шикаст ва шаробам намонад ва ман махмур

Хароби кори марои шамс дайн кунад маъмур

Хдиўи олами бениши чароғи олами кашф

Ки рӯҳҳоаш ба ҷон саҷда мекунанд аз давр

Ки то зи баҳр таҳайюр баровард дасташ

Ҳазор ҷону равонҳои ғарқаи мғмўр

Гар осмону замин пар шавад зи зулмати куфр

Чу ӯ битобад партав бигирад он ҳамаи нур

Аз он сафо ки млоик аз ӯ ҳаме ёбанд

Агар расад ба шаётин шаванд ҳар як ҳур

Вагар набошад он нури девро рӯзӣ

Ба пардаҳои карами девро кунад мастур

Ба рӯзи идии кӯи бахш кардани оғозад

Ба ҳар сӯйаст арӯсӣ ба ҳар навоҳии сур

зи сӯии табризи он офтоби дртобд

Шаванд зиндаи зроири мисоли нафхаи сувар

Аё сабо ба худо ва ба ҳақи нону намак

Ки ҳар саҳари ман ва ту гаштаем аз ӯ масрур

Ки чун рисӣ ба ниҳояти карони олами ғайб

Аз он гузар кун ва коҳил мабош чун ранҷур

Аз он парӣ ки аз ӯ ёфтӣ бикун парвоз

Ҳазорсолаи раҳи андар парт набошад давр

Биппар чу хаста шавад он парт суҷудӣ кун

Барои ҳоли ман хастаи ҷону дили маҳҷӯр

Ба об чашм бигӯяш ки аз замони фироқ

Шудаст рӯзи сиёҳ ва шудаст мӯи кофур

Ту он касе ки ҳамаи муҷримони олам ро

Ба баҳри раҳмати ғўтӣ диҳӣ кунӣ мғФўр

Чу чашми бино дар ҷони ту ҳаме нарасад

Касе ки чашм надорад яқин буд маъзӯр

Чунон бикун ту ба лоба ки хоки поиш ро

Бидида оре кин дард мешавад носур

Вазин сафар ба саодати сабо чу бозоиӣ

ДроФкнӣ ба вуҷӯду адами шарору шарӯр

Чу серумааш ба ман ореи ҳазор раҳмати нав

Ба ҷонати бодо то қарнҳои номаҳсӯр