Риёзат нест пеши мо ҳама лутфасту бахшоиш

Ҳама меҳрасту дилдории ҳама айшасту осоиш

Ҳар онч аз фақр кор ояд ба боғи ҷон ба бор ояд

Ба мо аз шаҳриёр ояду боқии ҷумлаи ороиш

Ҳама дидаст дар роҳаш ҳама садраст даргоҳаш

Вагар тан ҳаст дар коҳиш бибин ҷонро ту афзоиш

Бибин ту лутфи покиро амири сҳмнокӣ ро

Ки ӯ як мушти хокиро кунад дар ломакони ҷояш

Басии кӯрону раҳи шинон аз ӯ гаштанди раҳи байнон

Басии ҷонҳои ғамгинон чу тӯтӣ шуд шкрхоиш

Басӣ захмаст бе дашнаи зи панҷу чори вази шаш на

зи ишқи оташи ташна ки ҷуз хӯн нест саққояш

Зиҳии ширин ки май сӯзам чу аз шамъаш барафрӯзам

Зиҳии шодии имрӯзами зи давлатҳои фардояш

Чаро ман хокӣу пастами азирои ошиқу мастам

Чаро ман ҷумлаи ҷонстми зи ишқи ҷисми фарсойиш

Ба пеши ошиқони сафи сафи бароварда ба ҳоҷиби каф

з захм ӯст дил чун дФи даҳон аз нолаи срноиш

Аз ӯ чунаст ин дил чун каз ӯ ғарқаст раҳи раҳи хӯн

Ваз ӯ ғавғост дар гардуну нолаи ҷони зи ҳайҳояш

Дило то чанд парҳезӣ бигӯ ту шамси табризӣ

Бунаи сари ту зи сртизӣ барои фахр бар поиш