эй хоҷаи ту оқилона ме бош

Чун бе хабарии зи шӯри авбош

Он чеҳра ки рашк фахр фақраст

Бо нохуни зишти хеши мхрош

Он бут ба хаёли дрнгнҷд

Бутҳо ба хаёли хонаи метрааш

Ҷумлаи буту бути параст чун ӯст

Ғайри кул ва ҷумла чист ҷузи лоаш

Не фаҳм кунанд халқи ин ро

Неи дастурӣ ки дами занами фош

Ин моаш биринҷи аҳўлонст

Вари не на биринҷ ҳасту неи моаш

Поёнҳоро куҷо шиносанд

Чун пӯшедаст рашки рўҳош

Гар май дуздии зи зиндагони дузд

эй дузди кафан ба шаб чу набош

Аммо з қазост моти ман мот

Ҳам ҳукм қазост ъоши ман ъош

Хомаш ки зи шаб хабар надорад

Он кас ки ба рӯз хӯрд хашхош