Омад он хоҷаи симотрш

Ваон шукраш гашта чу сркои турш

Бо ҳамагон рўтршаст эй аҷаб

ё ки ба беруни хуш ва бо мо турш

Аз карами хоҷа раво нест ин

Бо ҳамаи хуш бо ман танҳо турш

Зин бигузаштем дареғасту ҳайф

Он рухи хуши талъати зебои турш

эй зи ту хандон шуда ҳар ҷои ҳазин

Ваии зи ту ширин шуда ҳар ҷои турш

Шоди замонӣ ки ниҳони зери лаб

Ёр ҳаме хандаду лолои турш

Гар туршии ин дами шартии буна

Ки набӯд рӯй ту фардои турш

Баҳри худои қоида нав манеҳ

Ҳеҷ буд қоидаи ҳалвои турш

Ин туршӣ дар чаҳу зиндон буд

Дид касе боғу тамошои турш

Юсуфи хубон чу ба зиндон бимонад

Ҳеҷ нагашт он гули раънои турш

То ба сухан омад девор ва дар

Каз чаҳ нае эй шаҳу мавлои турш

Гуфт агар ғарқа срко шавам

Кӣ ҳлдми раҳмати болои турш

Май даҳуми ишқ ва надимӣ кунад

Ғарқа шавад дар майу саҳбои турш

Даст фишон рӯҳ равад маст то

Маймана ки нест бидон ҷои турш

Бас кун ва дар шаҳду шукри ғӯтаи хур

Кати нҳлди фазли мўФои турш