Ман чу Мӯсо дар замони оташи шавқу лақо

Сӯии кӯҳ тавр рафтам ҳбзои лии ҳбзо

Дидам он ҷои подшоҳии хусравии ҷони парварӣ

Дилрабое ҷон физойӣ баси латифу хуши лақо

Кӯҳи тавру дашту саҳро аз фурӯғи нур ӯ

Чун биҳишт ҷовдонӣ гашта аз фару зё

Соқёни симбрро ҷоми зарринҳо ба каф

Рӯишон чун моҳи тобони пеши он султони мо

Рӯйҳои заъфаронро аз ҷамолаши тоб ҳо

Чашмҳои муҳаррамонро аз ғубораши тўтё

Аз навой ишқ ӯ он ҷои замин дар ҷӯш буд

Вази ҳавои васл ӯ дар чарх доим шуд само

Дар фано чун бингаред он шоҳи шоҳони як назар

Пои ҳимматро фано биниҳод бар фарқи бақо

Мутриби он ҷои пардаҳо бар ҳам занад худ нур ӯ

Кӣ гузорад дар ду олами пардаеро дар ҳаво

Ҷамъ гашта сояи алтоф бо хуршеди фазл

Ҷамъи аздод аз камоли ишқ ӯ гашта раво

Чун ниқоб аз рӯй ӯ боди сабои андррбўд

Маҳви гашти он ҷои хаёли ҷумлаи шан ва шуд ҳбо

Лек андар маҳв ҳастишон яке сад гашта буд

Ҳаст маҳв ва маҳв ҳаст он ҷо бидид омад маро

То бидидам аз варои он ҷаҳони ҷони сифат

Зарраҳо андари ҳавояш аз вафо ва аз сафо

Баси хаҷали гаштами зи рӯйиши он замон то лоҷарам

Ҳар замон зуннор мебибаредам аз ҷавру ҷафо

Гуфтам эй ма тавба кардам тавбаҳоро рад макун

Гуфт бас роҳаст пешат то бибинӣ тавба ро

Содиқ омад гуфт ӯ вази моҳи давр афтода ам

Чун ҳуҷҷоҷи гумшудаи андари муғелони фано

Нури он ма чун Суҳайлу шаҳри табризи он Яман

Ин яке рамзӣ буд аз шоҳи мо сдролъло