Ъшқои туро қозӣ барам кошкстим ҳамчун санам

Аз ман нахоҳад каси гўо ки шоҳидами неи зоминам

Мқзии тӯии қозии тӯии мстқблу мозии тӯй

Хашмин тӯии розии тӯй то чун намоеи дам ба дам

эй ишқи зебои манӣ ҳам ман туами ҳам ту манӣ

Ҳам силӣ ва ҳам хирмании ҳам шодеи ҳам дарду ғам

Онҳо тӯии венаҳо тӯии вазин ва он танҳо тӯй

Ваон дашт бо паҳнои тӯй ваон кӯҳу саҳрои карам

Ширинии хуишони тӯии сармастии эшон тӯй

Дарёии дроФшони тӯии конҳои пари зару дирам

Ишқ сухан кӯшӣ тӯии савдои хомӯшии тӯй

Идрок ва бе ҳушии тӯии куфру ҳудои адлу ситам

эй хусрави шоҳаншаҳон эй тхтгоҳти ақлу ҷон

эй бенишон бо сад нишон эй махзанати баҳри адам

Пеши ту хубон ва батон чун пеши сӯзани лаъибатон

Зишташ кунӣ нағзаш кунӣ брдрӣ аз маргу суқм

Ҳар нақш бо нақшӣ дигар чун шер будӣу шукр

Гар воқФндии нақшҳо ки омаданд аз як қалам

Он кас ки омад сӯии ту то ҷон диҳад дар кӯии ту

Рашк ту гуяд ки бирав лутф ту хонд ки нъм

Лутфи ту собиқ мешавад ҷаззоб ошиқ ме шавад

Бар қаҳр собиқ мешавад чун равшаноӣ бар зулм

Ҳар зиндаеро мекашад ваҳми хаёлии сӯ ба сӯ

Карда хаёлиро кафати лшкркшу соҳиби илм

Дигари хаёлиоварӣ з аввал рибоед сарварӣ

Онро асир ин кунӣ эй молики алмалику ҳашам

Ҳар дами хаёлӣ нав расад аз сӯии ҷони андари ҷасад

Чун кӯдакони қалъа базм гуяд зи қисоми алқсм

Хомаш кунам бандами даҳон то брншўрди ин ҷаҳон

Чун менаганҷӣ дар баён дигар нагӯям беш ва кам