Ман чу дар гӯри даруни хуфтаи ҳамеи Фрсоим

Чу биёе ба зиёрати сира берун оем

Нафхи сувари манӣу маҳшари ман пас чаҳ кунам

Мурда ва зинда бидон ҷо ки тӯй он ҷоем

Мисли ноӣ ҷамодему хамаш бе лаби ту

Чаҳ навоҳо занами он дам ки дамӣ дар наем

Неи мискини ту бо шакарлаб ху карда сет

Ёд кун аз ман мискин ки туро ме поем

Чун наёбам маи рӯяти сари худ май бандам

Чун наёбам лаб навишт каф худ ме хоем