Таваққуъ дорам аз лутфи ту эй садри нкўоиин

Даруни мадрисаи ҳуҷра ба паҳлавии шаҳоби аддӣн

Пиёда қозӣам мехон даруни маҳкамаи қосид

Ва ё худ доъии султони дуоҳоро кунам омин

Бад-ӣн ҳила бигунҷонӣ дар он хонаи рубобӣ ро

Ки номамро бигардоне наҳй номами фалони аддӣн

Ки халқони сӯрату номанди мисоли миваи хоманд

Кӣ аз ҷонишон хабар бошад ки он талхаст ё ширин

Вагар ҳол оварад қозии самоъаш орзӯ ояд

Рубоб хуб бинавозам самоъии ормаши ширин

зи овози самоъи ман ақнҷӣ ҳам шавад зинда

Сар аз турбати бурун орад бикӯбад по кунад таҳсин

Кафанро андрондозд қўол андоз мастона

Аз он пас мурдагони як як бурун оянд ҳам дар ҳайн

Аҷаб набӯд ки сӯратҳо бад-ӣн овоз бархезанд

Ки сӯратҳои ишқи ту дарунат зинда шуд май байн

зи мардуми он ба кор ояд кӣ зинда мешавад дар ту

Ва боқии тани ғубории дон ки пайдо мешавад аз тин

Дилатро ҳар замони нақшии танати як нақши афсурда

Аз он афсурдае ки ту бар онӣ нае бо ин

Маро гуяд яке сӯрати манам асли ғазали вогў

Хамаш кардам нишоед дод ин хотам ба ҳар гургин