эй ҷону ҷаҳони охир аз рӯй накукорӣ

Як дам чаҳ зиён дорадгар рӯй ба мо оре

эй рӯй ту чун оташи ваии буии ту чун гули хуш

ё раб ки чаҳ рӯи дорӣ ё раб ки чаҳ бӯи дорӣ

Дар пеши ду чашми ман пайвастаи хаёли ту

Хуши хоб ки май байнам дар ҳолати бедорӣ

Дилро чу хаёл ту бинавозад мискини дил

Дар пӯст намегунҷад аз лиззати дилдорӣ

Қурс қамарат гӯям нур басарат гӯям

Ҷон дигарат гӯям ё сиҳҳати беморӣ

Аз шарми ту шохи гули сари пеши дроФкндаҳ

Вази зории ман булбул вомонда шуд аз зорӣ

Аз ҷумлаи бабр зеро он ҷо ки тӯй ва ӯ

Ту низ наме ганҷии ҷуз ӯ ки диҳад ёрӣ

Андари шиками моҳии дам бо кӣ занад Юнус

Ҷуз ӯ кӣ буд мӯнис дар ним шаби торӣ

Дар чашмаи сӯзани ту хоҳӣ ки равад уштур

эй бастаи ту бар уштури шаш танг ба сарборӣ

Бо ин ҳамае дида навмед мабош аз вай

Чун абр баҳорӣ кун дар ишқи гуҳарборӣ