Ҷоно ту бигӯ рамзӣ аз оташи ҳамроҳӣ

Ман дам назанам зеро дам меназанад моҳӣ

Бар хаймаи ин гардуни ту дӯши қнқ будӣ

Маи саҷда ҳаме кардат эй аибки харгоҳӣ

Хуршеди з ту гашта соҳиби каллаи гардун

Вази бахшиши ту дидаи ин моҳи самои моҳӣ

Кӣ ҳар ду яке гардад ту оташ ва ман равған

Венаи қисмат чу омад ту Юсуф ва ман чоҳӣ

Ҳар чанд ки ин ҷӯшам аз оташ ту бошад

Ман бандаи он халъатгар ронӣ вагар хоҳӣ

Ин дониш ман гашта бар дониши ту парда

Фарёди ман мискин аз донишу огоҳӣ

Гуҳ аз май ва аз шоҳид гӯям мисли лутфаш

Вена ҳар ду куҷо гунҷад дар ваҳдати аллоҳӣ

Шамс алҳақ табризии субҳӣ ки ту хандонӣ

Кӣ шаб будаш дар пай ё заҳмат бе гоҳе