эй сиргштаҳ аз мо мо сахти мштҳӣ

Ваии покшидаҳ аз раҳи кӯи шарти ҳамраҳе

Мағзи ҷаҳони тӯии туу боқии ҳамаи ҳашиш

Кӣ ёбад одамии зи ҳашишоти фарбеҳӣ

Ҳар шаҳри кӯ хароб шуду зер ӯ зибр

Зон шуд ки давр монад зи сояи шҳншҳӣ

Чун рафт офтоб чаҳ монад шаби сиёҳ

Аз сар чу рафт ақл чаҳ монад ҷузи аблаҳӣ

эй ақли фитнае ҳама аз рафтан ту буд

Вонгаҳи гуноҳ бар тан беақл ме наҳй

Он ҷо ки пушти оре гумроҳӣасту ҷанг

Ва он ҷо ки рӯи намоеи мастӣу волҳӣ

Ҳаждаҳи ҳазор олами ду қисм беш нест

Нимаш ҷамоди мурда ва нимяш огаҳӣ

Дарёии огаҳӣ ки хирадҳо ҳама аз ӯ аст

Онаст миннатҳои хирадҳои мунтаҳӣ

эй ҷони ошно ки дар он баҳр май рӯй

Ваии онки ҳамчуи тир аз ин чарх май ҷҳӣ

Аз харгаҳи тани ту ҷаҳонӣ мунаввар аст

То ту чигуна бошӣ эй рӯҳи харгаҳӣ

эй рӯҳ аз шароби ту масти абад шуда

Ваии хок дар каф ту шуд зари даҳ диҳӣ

Васфи ту бемисол наёяд ба фаҳми ом

ВоФзоид аз мисоли хаёли мушаббаҳӣ

Аз шавқи ошиқӣ агарат сӯратӣ наад

Олоишии наёбади баҳри муназзаҳӣ

Гар нисбатӣ кунанд ба наъли он ҳилол ро

Зон жож шоирон нафитад моҳ аз маӣ

Дарё ба пеши Мӯсо кӣ монад сади роҳ

Ва андари паноҳи исо кӣ монад акмҳӣ

ӯ хоҷаи ҳамаи сет гараш нест як ғулом

Он сарв ӯ сеӣаст гараш нашмурӣ сеӣ

Ту Мӯсои влики шабонеи дарӣ ҳануз

Ту Юсуфии влик ҳануз андари ин чаҳӣ

Зон музд кор менарасад мари туро ки ҳеҷ

Пайвастаи нестии ту дар ин кори гуҳи гуҳӣ

Хомаш ки бе таоми ҳақ ва бе шароби ғайб

Ин ҳарф ва нақш ҳаст ду се косаи тиҳӣ