Шудам ба сӯй чаҳ оби ҳамчуи саққое

Баромад аз так чаҳ Юсуфии мълоиӣ

Сабк ба доман пероҳанаш задам ман даст

зи буии перҳанаши дидаи гашти бенаӣ

Ба чоҳ дар назарӣ кардам аз таъаҷҷуби ман

Чаҳ аз малоҳат ӯ гашта буд саҳройӣ

Кулем рӯҳ ба ҳар ҷо расед миқотш

Агар чаҳ кӯр буд гашти таври синое

Занахи зи дасти рақибӣ ки гуфт аз чаҳ давр

Аз ин сипас манаму чоҳ ва чун ту зебоӣ

Касе ки зинда шавад сад ҳазор мурда аз ӯ

Аҷаб набошад агар пери гашти бурное

Ҳазор ганҷи гадои чунин аҷаби конӣ

Ҳазор сими нисори латифи симое

Ҷаҳон чу оина пурнақш туаст аммо кӯ

Ба рӯй хуби ту бе оинаи тамошое

Сухани ту гӯ ки маро аз ҳаловати лаби ту

На ақл монад ва на андешаеу не рое