Гӯям сухани шкрнботт

ё қиссаи чашмаи ҳаётат

Рух бар рух ман наҳй бигӯям

Каз баҳр чаҳ шоҳ кард мотт

Дар хирманат оташӣ дарандохт

Каз хирман худ диҳад закотат

Сарсабз кунад чу тараи зорат

То бозхрди зи трҳотт

Дар оташи ишқ чун халилӣ

Хуш бош ки медиҳад наҷотат

Ақлати шаб қадар дид ва сад ид

Каз ишқ дарида шуд баротат

Савганд ба сояи латифат

Савганд намехӯрам ба зотат

Дар зоти ту кӣ расанд ҷон ҳо

Чун ғарқа шуданд дар сифотат

Чун ҷӯии равон ва соҷдт кард

То пок кунад зи сиӣотт

Аз ҳар ҷиҳатии туро бало дод

То бозкшд ба бе ҷаҳотат

Гуфтӣ ки хамаш кунам накардӣ

намехандад ишқ бар саботат