Чун назар кардани ҳамаи авсофи хуб андар диласт

Венаи ҳамаи авсофи расвои маъданаши об ва гуласт

Аз ҳавоу шаҳват эй ҷони обу гул месад шавад

Мушкили ин тарки ҳавоу кошиф ҳар мушкиласт

Венаи таъаллули баҳри таркиши дофеъ сад иллатаст

Чун бшди иллати зи ту пас нақл манзил манзиласт

Лек шартӣ кун ту бо худ то ки шартӣ нашиканӣ

Вар на иллати боқӣу дармонати маҳв ва зоиласт

Чўнки табъат ху кунад бо шарти тундаши баъд аз он

Сад ҳазорон ҳосили ҷон аз дарунат ҳосиласт

Пас туро ойӣна гардад ин дили оҳани чнонк

Ҳар дамии рӯеи намояд рӯй он кӯ коҳиласт

Пас туро мутриб шавад дар айш ва ҳам соқӣ шавад

Он амонат чўнк шуд мҳмўли ҷонро ҳомиласт

Фориғи оеи баъд аз он аз шуғл ва ҳам аз фориғӣ

Шуҳра гардад аз ту он ганҷӣ ки он баси хомлст

Гарчи ҳалвоҳо хурӣ ширин нагардад ҷони ту

Завқи он барқӣ буд то дар даҳони оклст

Ин табиати кӯру кар гар нест пас чун озмуд

Кин ҳиҷобу ҳоили сети он сӯии он чун моиласт

Лек табъ аз асли ранҷу ғуссаҳо бррстаҳи сет

Дар паии ранҷ ва балоҳо ошиқ бе тоилст

Дар тавозуъҳои табъати сари нихватро нигар

Ва андари он кибраши тавозуъҳои бе ҳади шоклст

Ҳар ҳадиси табъро ту парваришҳоӣ бадаш

Шарҳ ва таъвилӣ бикун водонки ин бе ҳоиласт

Ҳар яке байтии ҷамоли байти дигар донк ҳаст

Бо муаййиди ин тариқати раҳи равонро шоғиласт

Вари туро хавф матолиб бошад аз ашҳодҳо

Аз худо май хоҳи ширинии аҷали кони оҷлст

Ҳар тарафи ранҷии дигаргун фарз кун он гуҳ бирав

Ҷуз ба сӯй бесӯйҳо кон дигар бе ҳосиласт

Ту всоқи мори ое аз паии Марӣ дигар

Ғусса морон бибинӣ зонки ин чун силсилаи сет

То нагӯйӣ морро аз хеши узрии зҳрнок

Ваон гуҳат ӯ муттаҳам дорад ки ин ҳам ботиласт

Аз ҳадиси шамси дайни он фахри табризи сафо

Он мизоҷаши гарм бояд кин на кори плплст