Ҷону ҷаҳон чу рӯй ту дар ду ҷаҳони куҷо буд

Гар ту ситам кунӣ ба ҷон аз ту ситами раво буд

Чун ҳамаи сӯии нур тест кист дурӯ ба аҳди ту

Чун ҳамаи рӯи гирифтае рӯй дигар куҷо буд

Онк бидид рӯй ту дар назараш чаҳ сард шуд

Ганҷ ки дар замин буд моҳ ки дар само буд

Бо ту бараҳнаи хўштрми ҷомаи тан бурун кунам

То ки канори лутфи ту ҷони марои қабо буд

Завқи ту зоҳидии баради ҷоми ту орифӣ кашад

Васфи ту олимӣ кунад зоти ту мари маро буд

Ҳар ки ҳадис ҷон кунад бо рухи ту намоямаш

Ишқи ту чун зумуррадӣ гарчи ки аждаҳо буд

Ҳар ки Рахши чунин буд шоҳи ғулом ӯ шавад

Гарчи ки бандае буд хосса ки дар ҳаво буд

Ин дили пораи пораро пеши хаёли ту нуҳум

Гар сухан вафо кунад гӯям кин вафо буд

Чун дар моҷарои занами хонаи шаръ во шавад

Шоҳиди ман Рахш буд наргис ӯ гўо буд

Аз табризи шамси дайни чўнки маро нъм расад

Ҷузи табризу шамси дайни ҷумлаи вуҷӯди ло буд