Ҳар чанд ки булбулон гузинанд

Мурғон дигар хамаш нишинанд

Худ гир ки хирманӣ надоранд

На аз хирмани фақр дона чинанд

Аз ҳалқаи бурун наем мо низ

Ҳар чанд ки он шаҳон нигинанд

Гар валвала маро нахоҳанд

Аз баҳр чаҳ корам офаринанд

Ширину турш мурод шоҳаст

Ду деги ниҳода баҳр инанд

Боист буд турш ба матбах

Чун махмурон бидон рҳиннд

Ҳар ҳолати мо ғизоӣ қавмӣаст

Зини ағзияи ғайбёни сминнд

Мурғони замир аз осмонанд

Рӯзии ду се баста заминанд

Зонишони зи фалак гусел карданд

Ҳар чанд ситорагон дайнанд

То қадари висол ҳақ бидонанд

То дарди фироқи ҳақи бенанд

Бар хоки қуроза гар бирезанд

Онро наҳоланд ва баргузинанд

Шамси табриз кам сухан буд

Шоҳони ҳамаи собир ва аминанд