эй дариғо ки ҳарифони ҳама сар биниҳоданд

Бодаи ишқ амал карду ҳамаи афтоданд

Ҳамаро аз табаши ишқи қабо танг омад

Калла аз сар биниҳоданд ва камар бикшоданд

Ин ҳамаи арбадау тундӣ ва носозӣ чист

На ҳамаи ҳамраҳ ва ҳам қофила ва ҳам зоданд

Соқиои дасти ману домани ту махмурам

Ту бидиҳ дод дили ман дгарон бедоданд

Ман иморат напазирам ки харобам кардӣ

эй хароб аз май ту ҳар кӣ дар ин бунёданд

эй худо раҳм кун онро ки маро раҳм накард

Ба сифоти ту ки дар куштан ман устоданд

Бихўдм кун ки аз он ҳолатами озодиҳост

Банда он нафурм каз худ худ озоданд

Духтарон дорам чун моҳи пас пардаи дил

Моҳи рӯйони самовот маро домоданд

Духтаронам чу шукр сартосар ширинанд

Хусравони фалаки андар пишон Фарҳоданд

Чун ҳамаи бози назар аз ҷузи шаҳ дӯхта анд

Гирд мурдор нигараданд на эшон ходнд

Ҳамаи лаб бар лаби маъшӯқ чу не нолонанд

Дил надоранду аҷаби ин ки ҳама дилшоданд

Гар фақиранд ҳамаи ширдил ва зрбхш анд

Ин фақирони трошндаҳи ҳамаи хроднд

Худ аз он кас ки тарошидаи туро зў битарош

Дгарони ҳилагару золим ва бе фарёданд

Рӯ турш карда чарое ки харидорам нест

Ошиқонанд туро мунтазир меоданд

Тан задам лек дилами наъра занон ме гуяд

Бодаи ишқ ту хоҳам ки дигарҳо боданд

Шамси табриз ба нури ту ки зарроти вуҷӯд

Ҳама дар ишқи ту муманд агар пӯлоданд