Баъд аз самоъи гӯйии кони шӯрҳо куҷо шуд

ё худ набӯд чизе ё буд ва он фано шуд

Мункир мабош бингар андари Асои Мӯсо

Як лаҳзаи он Асои бади як лаҳза аждаҳо шуд

Чун аждаҳост қолаби лабро ниҳода бар лаб

Кӯ хӯрд олимиро вонгаҳи ҳамон Асо шуд

Як гавҳарӣ чун байза ҷӯшеду гашти дарё

Каф карду каф замин шуд вази дӯд ӯ само шуд

Алҳақ ниҳони сипоҳии пӯшидаи подшоҳӣ

Ҳар лаҳзаи ҳамлаи оради вонгаҳ ба асли вошд

Гарчи зи мо ниҳон шуд дар олимӣ равон шуд

То несташ нахонигар аз назар ҷудо шуд

Ҳар ҳолатӣ чу тираст андари камони қолаб

Рӯ дар нишонаи ҷӯяшгар аз камон раҳо шуд

Гарчи садафи зи соҳили қатраи рабӯд ва гум шуд

Дар баҳр ҷӯяд ӯро ғаввос кошно шуд

Аз майли марду зан хӯн ҷӯшед ваон манӣ шуд

Вонгаҳ аз он ду қатраи як хайма дар ҳаво шуд

Вонгаҳи зи олам ҷон омад сипоҳи инсон

Ақлаши вазири гашт ва дил рафт подшо шуд

То баъд чанд гоҳе дили ёди шаҳр ҷон кард

Вогшти ҷумлаи лашкар дар олам бақо шуд

Гӯйӣ чигуна бошад омдшди маъонӣ

Инак ба вақт хуфтан бингар гиреҳ гшо шуд