Мҳо ба дил назарӣ кун ки дили туро дорад

Ба рӯзу шаб ба муроотат иқтизо дорад

зи шодӣу зи фараҳ дар ҷаҳон наме гунҷад

Дилӣ ки чун ту длороми хуш лақо дорад

зи офтоби ту онро ки пушт гарм шавад

Чаро далер набошад ҳазар чаро дорад

зи баҳр шодӣ туаст ар дилам ғамӣ дорад

зи даст ва кӣса туаст ар кафам сахо дорад

Хаёли хуби ту чун ваҳшёни зи ман брмд

Ки сӯратӣаст тани бандаи даст ва по дорад

Маро ва сад чу марои он хаёл бе сӯрат

зи нақш сайр кунад ошиқ фано дорад

Бараҳнаи халъати хуршеди пӯшад ва гуяд

Хунак касе ки зи зарбафт ӯ қабо дорад

Танӣ ки тобиши хуршеди ҷон бар ӯ ояд

Гумон мабар ки сари соя ҳумо дорад

Бдонки Мӯсои фиръавни каш дар ин шаҳраст

Асоашро ту набинӣ вале Асо дорад

Ҳаме расад ба Аннанҳои осмони дасташ

Ки асбъи дил ӯ хотам вафо дорад

Ғамаш ҷафо накунад вар кунад ҳалолаши бод

Ба ҳар чаҳ об кунад ташнаи сад ризо дорад

Фузун аз он набӯд каш кашад ба истисқо

Дар он замони дилу ҷони ошиқ саққо дорад

Агар сабо шаканд як ду шохи андари боғ

На ҳар чаҳ дорад он боғ аз сабо дорад

Шароби ишқ чу хӯрдӣ шинави салои кабоб

зи мқблӣ ки дилаши доғ анбиё дорад

Замин бибаста даҳони тосаи ма ки ме донад

Ки ҳар замин ба дарун дар ниҳон чаҳ ҳо дорад

Баҳор ки бинмоед замини нешикарат

Аз он замин ба даруни моаш ва лӯбиё дорад

Чаро чу доли дуо дар дуо наме хамад

Касе ки аз карамаши қибла дуо дорад

Чу пушт кард ба хуршед ӯ намозӣ нест

Аз онки сояи худ пеш ва муқтадо дорад

Хамӯш кун хабари ман самт наҷо бишинав

Агар рақиби сухани ҷӯии мо раво дорад