Мрўрои гўӣими ин сифат худоӣ нест бар ҳақиқат ки ин сифати мутӣътар банда ӣӣаст аз бандагони худоӣ ва он ақласт . Бибояд донистан ки асари он муассири андари чизе бар андозаи он мартабат бошад ки андарони муассир мавҷӯд бошад ,у ҷуз аз он наёяд аз ҳар чизе ки бошад андрў . Чунонк андари миёни араб мисласт ки гӯйанд кули анои итршҳи бмои фӣа . Гуяд : аз ҳар оби ҷомии он полоид ки андрўст . Ва чун мари ақлро зиндагии ҷовиди сифати зотӣ буд зиндагонӣ азу бидон пайдо омаданд , вагар зиндагони азу пайдо наомадандӣ ӯ зинда ҷовид набӯдӣ . Пас ин ҳоли азуи ҳаме далел кунад ки ӯ маҷбураст аз кирдори хеш , ва ин хосияти натавонад ки азуи зиндагонӣу тавоноӣу донишу зи онч фурӯд азуаст фурӯ боранда набошад , ва ҳар чаҳ ӯ маҷбур бошад на қоҳирӣ бошад ,у ончи бартари азу қоҳирӣ бошад ӯ на худоӣ бошад . Низ ақл онаст ки ӯ мари зоти хеши бидонад ба зот ,у ҷузи мари зоти хешро низ бидонад . Ва ӯ бад-ӣни сифат махсӯсаст , ва ҳеҷ чизро ин сифат нест . Пас ақли андари ҳисори ин сифатаст ,у онч ӯ андари ҳисор сифатӣ бошад , чора нест мрўро аз бҳсори андаркунанда ӣӣу ончи мрўрои дайгарии бҳсор андар карда бошад ӯ на худоӣ бошад , пас ақл на худоӣ бошад , таъолии аллоҳи ъмои иқўли алзолмўни ълўои кбиро .

Сипоси мари худоиро ки аз беҳтарини офарӣдаи хеши андари офариниши баҳра манд кард бдончи ақлро андари офариниши мо ниҳод ва бар забони шарифтар сухани гӯй бо мо мухотаба кард , Муҳамади хотами аннбиин , ва моро броҳнмоёни ҳақи бози барад аз гуруҳи шаётин .

Тамом кардем мари ин китобро ва оростам марин хон шарифро ба сад гӯнаи таому шароби гўорндаҳи покизаи ҳалоли боди андарин шабонгоҳи рӯзи одинаи ҳақиқату шаби шанбеи ҳақи онч азин хон бихӯранд рӯз доранд ба басирату даври боди дасти ҳароми хорон ва майгусорон ва бепокону нои покони азин сафҳои хӯришҳои ҷони афзои брҳмт эзад дод аз дод фармои бахшояндаи меҳрбони некӯкору алслоаҳи алии набӣаи Муҳамаду оли алтибини алтоҳрин .