Ва аз он ҷумлаи лафзи шоҳдости лафзи шоҳид бар забони эшон бисёр равад гӯйанд ки фалон шоҳид илмасту фалони шоҳиди вҷдосту фалон шоҳид ҳоласту бшоҳд он хоҳанд кӣ андари дили мардум буду ончӣ бар вай ғалаба дорад зикри он то чунон пиндорад кӣ виро бинад ва агар аз ваии ғоӣб буд ва ҳарчӣ бар дили мардуми муставле буд ва ғалаба дорад он шоҳид ӯ буд агар илм ғалаба дорад шоҳиди илм буд . Ва агар ваҷд ғалаба дорад шоҳиди ваҷд буд , маънии шоҳид , ҳозир буд ҳарчӣ ҳозири дили тести шоҳиди тест .

Шблиро пурседанд аз мшоҳдт . Гуфт моро мшоҳдт аз куҷо ояд моро шоҳиди ҳақ буд . Ишорат кард бончаҳ бар вай ғалаба дошт аз зикри ҳақу ончии ҳозир буд андари дилаши доим аз зикри ҳақ ,у ҳаркиро дили бмхлўқӣ машғӯл гардад гӯйанд шоҳид ӯст яъне ҳозир дил вайаст кӣ дӯстӣу муҳаббати давоми зикри маҳбӯбу дӯст воҷиб кунад .

Ва гуруҳе такаллуф кардаанд андари иштиқоқи шоҳид ва гуфтаанд аз шаҳодат муштақаст чунонк чун шахсеро бинад бўсФи ҷамолу камол ва агарчӣ башарият ӯро аз он боз кашидаасту дидори он шахс ӯро машғӯл нигараданд аз он ҳол ки андар вайасту суҳбат ӯ андари вай асар накунад ӯ шоҳид ӯ буд бар Фноءи нафас ӯу ҳаркии андрў асар кунад он , ӯ шоҳид ӯ буд андари бқоءи нафасу қиём кардани боҳуккоми башарияти ин он буд кӣ шоҳид буд ӯро ё бар вайу бад-ӣн ҳамл кунанд қавли пайғомбари слии аллоҳи алайҳи вслми раъйати рабии лайлаи алмъроҷи фии аҳсани сувара . Гуфт хдоиро дидам бшби миъроҷи андари некӯтарин сӯратӣ яъне ки некӯи сӯратӣ ки оншб дидам маро машғӯл накард аз дидори ҳақи субҳонау таъолӣу муроди бад-ӣни дидор , руят илмаст на руяти чашм .