Ва аз ҳукми мурӣди он буд ки чун хизмат даравишон кунад сабр кунад бар ҷафои эшон ки бо ӯ кунанд , ва эътиқод кунад ки рӯҳи хешро базл кунад дар хизмати эшон ва эшон ӯро бар он шукр накунанд ва ӯ бози он ҳама аз тақсири хеш узр хоҳад , ва бар хештан аз ҷиноят иқрор кунад то дили эшон хуш бошад ва агарчӣ донад ки ӯ барӣ алсоҳаҳаст .

Аз устоди эмоми Абубакри Фўрки раҳма аллоҳ шунидам ки гуфт дар мисласт ки чун бар захми кдинаҳ сабр натавонӣ кардан чаро биҷой санадон бошӣ ва дарин маънӣ гуфтаанд :

Шеър :

Бдонки бноءи ин кор бар нигоҳ дошт одоб шариъатаст ва кашида доштанаст , аз ҳарому шабаҳату нигоҳи доштани ҳавос аз мҳзўрот ва шумурдани анфос бо худои таъолӣ аз ғФлоту мсомҳт нокардани хештанро дар авқоти зарурати бтсрФ кардан дар шабаҳат ва агар ҳамаи донаи кунҷид буд ФкиФ дар вақти ихтиёру роҳат .

Мурӣд бояд ки доим бар сари муҷоҳида буд дар тарки шаҳавот ки ҳар ки мувофиқат шаҳват кунад сФоءи дил гум кунаду зишттарин хислати мурӣди он буд ки бози сар шаҳватӣ шавад ки онро гузошта буд хдоирои ъзўҷли втқдс .