эй ду чашми аҷал ба ту нигарон

Чанд хндии згриаҳи дгарон

Лақаби ту чаҳ суди садри аҷал

Чун аҷал ҳаст сӯии ту нигарон

Аҷал аз ту карон нахоҳад кард

Гар бигирӣ ҷаҳони карон ба карон

Чанд нозӣ ки муътабар шуда ам

Бнхўоҳнди марди муътабарон

Аз паии дафъи маргу ҳифзи ҳаёт

Ҳила ҳо сохтанд ҳиллӣаи гарон

Ба ҳунари қасди марг дафъ нашуд

То бамурданд ҳамчу бе ҳунарон

Байнам аз баҳри моли ориятӣ

Падарони аўФтодаҳ дар писарон

Бе хатари неъматӣ буд ки расад

Писаронро зи мурдани падарон

Ҳар чаҳ бар вай нишаст номи фано

Бе хатари гашт назд бо хатарон

Молу мулкӣ ки бар гузар бошад

Накунад оқили эътимод бар он

Гар ҳамеи малик бе гузари талабӣ

Дил манеҳ бар замонаи гузарон

Аз паии ин ҷаҳон бесар ва бен

Чун ҳамеи сар фидо кунанд сарон

Охир аз корҳо хабар ёбанд

Рӯзии ин ғофилон бе хабарон

Вақти мурдани заъиф дил гирданд

Ин қавии гарданон бе ҷгарон

Кору кирдори мо ҳаме шимуранд

Ин рақибони неку бади шимурон

Ҳамаи ғамҳо сабк шавад бар дил

Гар тарозу буд ба ҳашари гарон