Миннати худоиро ки сулаймони рӯзгор

Омад ба тахти салтанат аз сайр ва аз шикор

Зини абри раҳматӣ ки з Мозандарон расед

Сарсабз шуд ҷаҳону ҷавони гашти рӯзгор

Он сояи худо ки ҷаҳон равшанаст азу

Оварад рӯ ба бурҷи шарафи офтоби вор

Бар фарқи тоҷи хусравӣ аз лутфи эзадӣ

Дар бар дуои ҷавшанаш аз ҳифзи кирдигор

Оварда зери хотами иқболи ваҳшу тайр

Сайди муроди баста ба фитроки тобдор

Аз теғи каҷ ба гардани шерони ниҳодаи тавқ

Вази тир рост карда дили дому дади фигор

Фармонравои оламу соҳибқирони аҳд

Хуршеди осмони шараф , зилли кирдигор

Аббоси шоҳ каз хами абрӯии теғ ӯ

Миҳроби фатҳу қибла нусрат шуд ошкор

Он каъбаи мурод ки фармондиҳон кунанд

Аз хокбўси дарга ӯ касби ифтихор

Шоҳонгар иқтидори з давлат кунанд касб

Давлати зи шани зотӣ ӯ ёфт иқтидор

Аббоси шоҳи аввал аз ахлоқи дилпазир

Мумтоз буд агар чаҳ зи шоҳони рӯзгор

Аббоси шоҳи сонӣ , чун нақши охирин

Аз аввалин тамомтар омад ба рӯй кор

зи ахлоқи баргузӣдау авсофи дилпазир

Ганҷина Эйаст пари зи гуҳарҳои шоҳвор

Бозуии малику ҳайкали дайнро вуҷӯд ӯ

Ҳрз ямонӣаст зи офоти рӯзгор

Ойӣнагар Сикандару ҷамшед ҷом дошт

Дасту дили кушода ба ӯ дода кирдигор

Дорад шикваи шҳпри симурғу кӯҳи қоф

Дар қабзаи шуҷоат ӯ теғи обдор

Аз қурси офтоб наад ноф бар замин

Ҳлмш агар ба тавсан гардун шавад савор

Барқи ҷалол ӯ чу кашад теғ аз ниёам

Бар шер , Нитсаатон шавад ангушт зинҳор

Иқбол агар ба кӯҳ кунад азми росихаш

Чун равад нил кӯча диҳад аз паии гузор

Аз доғҳоши дӯд чу миҷмар шавад баланд

Гар дар дил паланг кунад хашм ӯ гузор

Дарё буд сароб агар даст ӯст абр

Гардун пиёдааст агар ӯ буд савор

зи ҳасани халқ , об ҳаётӣаст рӯҳи бахш

Сад Сикандарӣаст зи паймони устувор

Бозуӣ ӯ гирифтаи даст вилоят аст

Дамро супурдааст ба он теғ , зулфиқор

Шерон чу саги қаллода ба гардан гузоштанд

Дар рӯзгори савлати он шоҳи номдор

Вайронаи ҳамчуи ганҷ ниҳон шуд зи дида ҳо

Маъмур шуд зи бас ки дар айём ӯ диёр

Гардӣдааст чун саги асҳоби Каҳф , гург

Дар рӯзгори мъдлтши мӯътакиф ба ғор

Ёқӯту лаъл суфта барояд зи сулби санг

Гар кӯҳро синонаш дар дил кунад гузор

Хуршедро кунад ба назарҳо чароғи рӯз

Ҳар ҷои ҷабини равшан ӯ гардад ошкор

Ҷангал шавад зи шохи гавазнони шикоргоҳ

Берун чу аз ниёам кашад теғи обдор

Аз ҷавшан ончунон гузарад тир ӯ ки бод

Аз ҳалқаҳои зулф накӯён кунад гузор

Пайкони даҳан ба ханда чу сӯфор во кунад

Зон шасти длгшо чу ба суръат кунад гузор

Рангин намешавад пару болаши зи хӯни сайд

Аз бас ки соф мегузарад тираш аз шикор

Модар ба илтимос диҳад шери Тифл ро

Дар аҳд ӯ зи бас ки гирифтан шудааст ор

Чун рӯй шрмноки براردи гуҳари зи худ

Бар ҳар замин ки абри каф ӯ кунад гузор

Домони соилу кафи арбоб ҳоҷат аст

Бошад муҳӣти ҳиммат ӯро агар канор

Дар рӯзгори ҳифзаш , чун чашми моҳён

Дар пардаҳои об , саросар равад шарор

Дар дидаҳо чу Юсуфи гул перҳан шавад

Ҳар ҷурмро ки бахшиш ӯ гашти пардаи дор

Гардад дили наҳанги з ҳар муваҷҷаҳ эй ду ним

Гар ёди теғ ӯ гузарад дар дили баҳор

Аз чашми шери шамъ ба болин наад ғизол

Шабҳо ба аҳди давлати он муъаддилати шиор

Хасмаш камар набандад агар кӯҳ оҳан аст

Чун ӯ ба азми разми камари бандади устувор

Сарпанҷаи таъаддии гардуни зи адл ӯ

Даст навозишӣаст ба дилҳои бе қарор

Бемашқ агар чаҳ қитъа нависаст теғ ӯ

Пайваста дар шикор кунад машқи корзор

Монанди абр агар чаҳ ба доман диҳад гуҳар

Аз шарм ҳимматаст ҷабинаши гуҳари нисор

Абрӣаст ҷӯад ӯ ки буд қатрааш гуҳар

Баҳрӣаст халқ ӯ ки буд анбараши канор

Ақд гуҳар наризад агар риштаи бугсалад

Шуд мунтазами зи мъдлтши бас ки рӯзгор

Бошад ғании зи санги Фсони теғи офтоб

Мустағнӣаст рои мунираши зи мусташор

Зад баҳри панҷа бо кафи гавҳари нисор ӯ

Хӯн аз урӯқи панҷа марҷон шуд ошкор :

Афкандаи теғи мавҷ ба гардани зи инфеъол

Инак ба узрхоҳии он даст дар нисор

Оҷиз шавад зи ҳасри камолот бе ҳадаш

Сарсар агар з рег кунад сбҳаҳи шумор

Соиб чу мадҳи шоҳ ба андоза ту нест

Расми адаб буд ба дуо кардани ихтисор

То хоки сокину мутаҳаррик буд фалак

Амраши равону давлат ӯ боди пойдор