Ғӯта дар гул дода буд андешаи дунёи маро

Нола не шуд далели олами болои маро

Гар чаҳ чун ҳаллоҷи меҳри хомшӣ бар лаб задам

Зӯр май бардошти охири пунба аз минои маро

Аз сиёҳии Хизр май оради гилӣми худ бурун

Нест бар хотири ғубор аз зулмати савдои маро

Буд аз бас бар дили ман дидани мардуми гарон

Шуд сабк дар дидаи кӯҳи қоф чун анқои маро

Муҳраи гаҳвораи ман буд аз ақди сухан

Миннат гуёе аз кас нест чун ъисиٰи маро

Ҳасани оламгирро ҳарҷо ки ҷӯӣ ҳозираст

Ҳар ғубории маҳмил Лайлӣаст зини саҳрои маро

Бо камоли қурб , аз поси адаб хӯн ме хӯрам

Панҷа хушкӣаст чун марҷон аз ин дарёи маро

Нест монеъи баҳрро гирдоб аз ҷӯшу хурӯш

Меҳри хомӯшӣ чаҳ созад бо лаб гуё маро

Нест чун оташи марои андеша аз захми забон

намешавад болу пари парвоз , хори пои маро

Чун алиф дар бисми гардад маҳв , боқӣ ме шавад

Умри кӯтаҳ ҷовдон шуд зон қади раънои маро

Дар саранҷом иқомат нестам чун ғофилон

Тӯша роҳӣаст соиби чашм аз дунёи маро