Ҳар ки аз дарди талаб шиква кунад номрдст

Ишқ дардӣаст ки дармони ҳазорон дардаст

Касрати халқ ба ваҳдат нарасонад нуқсон

Ки илми ғӯта ба лашкар задааст ва фардаст

Меҳру ма нур диҳад то назар мо биност

Чарх дар гирд буд то сари мо дар гирдаст

Кӯчаи гардони ҷунуни мавҷ сарое доранд

Ъушрат рӯй замини ризқи бёбонгрдст

Ҷурми абнои замонро з фалак ме донем

Ҳар чаҳ шаби дузди намояд гунаҳ шабгардаст

Мис тилло мешавад аз нури ибодати соиб

Рӯй шбхиз чу хуршед азон рӯ зардаст