Ба ғайри хашм ки дар хӯрданаш ваболӣ нест

Дарин бисот дигар рӯзӣ ҳалолӣ нест

Ба нури зиндаи дилии дори хонаро равшан

Ки офтоби дили зиндаро заволӣ нест

На аз худо ва на аз халқи шарм хоҳӣ дошт

Туро ки дар гунаҳ аз хеш инфеъолӣ нест

Калиди қуфли лӣимон буд забони савол

Вагарнаи зи аҳли карами ҳоҷат саволӣ нест

Ба хӯрдани дили худ ҳамчуи моҳи қонеъи шӯ

Ки дар бисоти фалак , рӯзӣ ҳалолӣ нест

Ҳазор уқда фузунаст сарвро дар дил

Фасона Эйаст ки озодаро малолӣ нест

Ба ғайри Зуҳраи шерон ки об гардӣда аст

Ба роҳи ишқ дигар чашма зулолӣ нест

Тавон зи турбат маҷнӯн шунид ҷӯши нишот

Ҳузури мардуми девонаро заволӣ нест

зи фикри мурғ чаман нест ғунчаи Форғбол

Сиррӣ ки бар сар зонуаст , бехаёлӣ нест

Навиштаанд бароти маро ба майкада Эй

Ки об дар ҷигари ташна суфолӣ нест

Машав чу моҳи тамом аз шикасти худ ғофил

Ки ғайри нақси дарин анҷуман камолӣ нест

Ба доғи ишқ агар синаро насухта Эй

Дар осмони ту хуршед безаволӣ нест

Дил раҳим надоранд ғунчаҳо соиб

Дар он риёз ки мурғи шикаста болӣ нест