Агар ду ҳафта буд чеҳраи гулистони сурх

Мудом аз мелаълӣаст рӯй ҷонони сурх

Ҷаҳонёни ҳама гардан кашидаанд аз давр

Шавад ба хӯн ки то дасту теғи ҷонони сурх

Нишони софӣ шастаст ин ки чашмаш ро

Нашуд зи рехтани хӯни хаданги мижгони сурх

зи хӯн бегунаҳонаст он қадри сероб

Ки даст мешавад аз доманаш чу марҷони сурх

Агар ҳиҷоб самандар шавад , ки май сӯзад

Чунин шавад агар аз май изори ҷонони сурх

Чаҳ хӯн ки дар дилам аз орзӯӣ бӯса кунад

Дар он замон ки кунад сабзи ман лаб аз пани сурх

Суҳайли ғӯта ба хӯн ақиқ хоҳад зад

зи тоб мечу шавад себи он занхдони сурх

зи ғайрати рух ӯ хӯни гул чунон зад ҷӯш

Ки хор бар сар девор шуд чу марҷони сурх

Назари сиёҳ ба оби ҳаёт кӣ созад ?

Шуд аз гузидани лаб ҳар киро ки дандони сурх

зи ҷӯйбор ҳётш нараст шохи гулӣ

Ба хӯн ҳар ки нигарадед тири ҷонони сурх

Сиёҳи хонаи ин дашт , доғ лола шавад

Агар чунин шавад аз ашки ман биёбони сурх

Кадоми Зуҳраи ҷабини чеҳра аз шароб афрӯхт ?

Ки ҳамчуи ҷома фонӯс шуд шабистони сурх

Кунад кабоб ба хӯн нокашида оҳӯ ро

зи баси зи гармии он шасти гашти пайкони сурх

Ба сар ба роҳии мо зулф ёр ме нозад

Шавад зи гӯии сбксир рӯй чавгони сурх

Май ду оташаро ншأаҳ дигар бошад

Хуши он замон ки лаб ёр гардад аз пани сурх

Чароғи дили з ҷгргўшаҳ мешавад равшан

Буд зи лаъли лаб ӯ рухи Бадахшони сурх

Шикори лоғарам , ин мекашад маро ки мабод

зи хӯн ман нашавад дасту теғи ҷонони сурх

зи шарм бе асриҳости ашки ман рангин

Ки аз тапонча буд чеҳраи ятемони сурх

Махӯр зи чеҳраи гулгуни гул , фиреби ҷамол

Ки дар мақом ҷалоласт рахти шоҳони сурх

Фузуд домани саҳрои ҷунуни маҷнӯн ро

Ки гардад ахгари хомаши зи боди домони сурх

Ҷавоби он ғазал толибаст ин соиб

Каз ӯст рӯй сухан густарон Эрони сурх