Ҳар ки дар гулшан чу шабнами чашми ибрат боз кард

Бетаваққуф аз ҷаҳони рангу бӯ парвоз кард

Дошт бидрдӣ ба зиндони тани осонии маро

Захми теғ ӯ дар раҳмат ба рӯем боз кард

Гар сабксозӣ чу исо аз алойиқи хеш ро

наме тавон бо байзаи зини бстонсро парвоз кард

Кард ҳаллоҷии камони дори ибрати пунба аш

Ҳар тнки зарфӣ ки чун Мансури кашф роз кард

Ишқи охири интиқоми хеш аз Юсуф кашид

Гарчи дар оғоз чанде бар Зулайхо ноз кард

Гарчи дар кҳсори хандон буд Кебеки масти мо

Аз таҳи дили ханда дар сарпанҷа шаҳбоз кард

Дар диласт он кас казов офоқи олам равшан аст

Бохти чашми он кас ки ин ойӣнаро пардоз кард

Шуд зчшми шӯри дарёи об дар комаши гиреҳ

То садафи лаби пеши абри навбаҳорон боз кард

Аз насиҳати нолаи гардуни навардам паст шуд

Гӯшмоли ин сози сайри оҳангро носоз кард

Нохуни шоҳин саросар меравад дар сина ам

Бар миёни нозукаш то бҳлаҳ даст андоз кард

Ҷабҳаи вокрдаҳи мифтоҳи забон баста аст

Сафҳаи ойӣнаи тӯтиро сухан пардоз кард

Ҳар ки соиби маънии рангин ба лафзи тозаи баст

Бодаи Широзро дар шиша Широз кард