Осмон аз барқи оҳами дасту поро гум кунад

Шӯри ашки ман намак дар дида анҷум кунад

Аз биҳишт ҷовдон оварад одамро бурун

То чаҳ бо авлоди одам хӯрдан гандум кунад

Ҳар киро паҳлавӣ чарбӣ ҳаст аз хон насиб

Аз мурувват нест паҳлуи холӣ аз мардум кунад

Зиндагиро талх созад пухтагӣ бар комилон

Бода то норас буд ҷӯши тараб дар хам кунад

Неку бади яксон буд пеши сипеҳри сангдил

Нест мумкини Асияи фарқи ҷӯ аз гандум кунад

Пардаи номӯси худро май дард беш аз касон

Кӯтаҳи андешӣ ки чун ақраби илм аз дам кунад

наметавонад чини зи абрӯии бахилон давр кард

Ҳар ки бо дандони гиреҳи боз аз дам каждум кунад

Аз сироти алмстқими шаръи по берун манеҳ

Чун гусаст аз риштаи сӯзани зуди худро гум кунад

Нест соиби матлаб ҳар кас ки шӯҳрат аз сулӯк

Дар замини нарм чун реги равони пай гум кунад