Ғорати сабр аз дилами он оташин рӯ ме кунад

Гармии хуршеди гулро муфлис бӯ ме кунад

Чашми маҷнӯни бас ки аз ваҳшии нигоҳони пар шуда аст

Чашми Лайлиро хаёли чашм оҳӯ ме кунад

Он ки чун шабнами зи гули болину бистари сохтӣ

Ин замон чун ғунчаи болинро з зону ме кунад

Чашми мигўнӣ ки ман зон бодаи паймо дида ам

Дард майро дар қадаҳи биҳуш дору ме кунад

Чун сабӯҳӣ карда дар гулшани даройии андалеб

Хурдаи гулро сапанди он гул рӯ ме кунад

Ҳарфи паҳлудор агар аз хати чунин сар ме занад

Рафтаи рафтаи корро бо зулф икрў ме кунад

Соиб аз бахти сиёҳ худ надорам шиква Эй

Ҳарчӣ бо ман мекунад он хол ҳиндӯ ме кунад