Дидаи мо сайри чашмони шани дунёи бишиканад

Ҳамчуи ҷавҳари нақшро ойӣнаи мо бишиканад

Бар суфоли ҷисм ларзидан надорад ҳосилӣ

Ин сабуи имрӯз агар нишкаст фардои бишиканад

Гавҳари моро шикастан мумиёе карда аст

Сабз гардад хор агар дар дидаи мо бишиканад

Худ шиканро аз шикасти дигарон андеша нест

Фориғаст аз санг чун бе санги минои бишиканад

Ҳар сари хории калиди қуфли чандин обила аст

Вой бар он кас ки хорӣ бе муҳобои бишиканад

Таҳтаи таълими мо дилбастагон соҳил аст

Дар канори лутф ҳар киштӣ ки дарёи бишиканад

Андалебиро ки аз гул бо хаёли гул хуш аст

Ҷилваи гули хор дар чашми тамошои бишиканад

Аз шикастани теғи мо дар мавҷи ҷавҳари гум шуда аст

Дасти бедоди фалаки дигар чаҳ аз мо бишиканад ?

Аз ҳубоби мо гиреҳ дар кори баҳр афтода аст

намекашад дарёи нафас ҳар гоҳи моро бишиканад

Киштии мо чун садаф дар домани соҳили шикаст

Вақти мавҷии хуш ки дар оғӯши дарёи бишиканад

Ҳайрати ин хори ноёбӣ ки дар пой ман аст

Пои сӯзан дар гиребони масеҳои бишиканад

Аз шикасти орзӯ ҳар лаҳзаи дилро мотамӣ аст

Ишқи кӯ кин шишаҳоро ҷумлаи якҷои бишиканад ?

Ҳиммат мардона мехоҳад гузаштан аз ҷаҳон

Юсуфӣ бояд ки бозори Зулайхои бишиканад

Чашми оҳӯи шавқи Лайлӣ аз дили маҷнӯни набард

Ин хуморӣ нест каз ҳар ҷоми саҳбои бишиканад

Ҳайратӣ дорем каз хоридн сар фориғем

Осмонгар шишаи худ бар сармои бишиканад

Партави ойӣнаи мо пардаи пӯши ъибҳост

намекунад бар худ ситам ҳар кас ки моро бишиканад

Боли парвозаш дар он олам буд соиби фузун

Ҳар ки ӣнҷои бештар дар дили таманнои бишиканад