Ман на он дарёии пуршӯрам ки хас пӯшам кунанд

ё ба гуфтори хунаки дилсард аз ҷӯшам кунанд

Аз фурӯғи меҳри тобони зиндагии гирами зср

Чун чароғи моҳ агар садбор хомӯшам кунанд

Шӯри ман ҳақи намак бисёр дорад бар ҷаҳон

Душман чашманд агар мардум фаромӯшам кунанд

Май маро бихўд намесозад , магар симин барон

Шери маст аз партави субҳ биногвашам кунанд

Дар май равшани раг талхӣ шавад рагҳои хоб

Пунбаи мино агар аз пунба гӯшам кунанд

Солҳо шуд печу тоби биқрорӣ май занам

То магар чун ришта бо гавҳари ҳам оғӯшам кунанд

Чун чароғи рӯз нурӣ нест дар симои маро

Он замон гардад дилами равшан ки хомӯшам кунанд

Мисра барҷастаам девони мавҷӯдот ро

Зуд меоем ба хотиргар фаромӯшам кунанд

Осмони соиби абаси хам дар хам ман карда аст

Ман на он шамъам ки пинҳони зер сарпӯшам кунанд