Завқи хомӯшии марои рӯзӣ ки домангир буд

Гирдро ҳам серумаи сои нолаи занҷир буд

Ин замони манзили пурситам , варна чанде пеши азин

Нақши пои Хизр дар чашмами даҳони шер буд

Дасти меъмори фалакро кӯтаҳӣ печида дошт

То дили вайронаи ман қобили таъмир буд

Заҳри чашми ишқ ҳар паймонаи хӯнам ки дод

Чун ба рағбат нӯш кардам косаи пари шер буд

Ишқи отшдст то дар пайкари ман хона дошт

Синаи ман гармтар аз хобгоҳи шер буд

Таҳтаи машқ ҳаводис нест соиби ин замон

Сина ӯ чун ҳадафи доими нишони тир буд