Шавад хӯни оқибат ҳар дил ки зулфашро ба чанг уфтад

Халосӣ нест ҳар касро ки дар қайд фаранг уфтад

Набошад ҳеҷ нӯшӣ дар ҷаҳони талх бе нешӣ

Збнди не , шукри озод чун гардад ба танг уфтад

Ба тамкин хамӯшӣ бар наёяд ҳеҷ каҷи баҳс

Ки гардад рости қуллобӣ ки дар ком наҳанг уфтад

Дил аз хати биногваш ту дорад он қадри роҳат

Ки тӯфони дидаеро домани соҳил ба чанг уфтад

Набошад тоби ғурбати нозпрўрдони гулшан ро

Ки гул бар гӯшаи дастори зуд аз об ва ранг уфтад