Ҳасан дар ҳар нигаҳии олам дигар гардад

Ба насимии варақи лолау гули баргардад

Гули рӯе ки наёяд зи латофат ба хаёл

Чаҳ хаёласт дар ойӣна мусаввир гардад ?

намеравад худ бахуд аз кори дил хўншдаҳ ам

Ин на хӯнӣаст ки муҳтоҷ ба нашутур гардад

То занад пар , шавад аз гармии парвози кабоб

Номаи шавқам агар бол кабӯтар гардад

Чун сулаймони сухани мӯр ба рағбат бишинав

То бар ойӣнаи иқболи ту ҷавҳар гардад

Бар дили гармӣ агар дастгузорӣ аз лутф

Чун садафи обилаи дасти ту гавҳар гардад

Дами ҷони бахши насими саҳариро дарёб

Пеш азон каз нафаси халқ мукаддар гардад

Тарбиятро набӯд дар дили торики асар

Ҷӯши дарёи сабаби хомӣ анбар гардад

Кор дилҳо нашавад бе нафаси гарми тамом

Моҳ аз хеш маҳоласт мунаввар гардад

Май расонад ба садафи донаи гавҳари худ ро

Содаи лавҳи он ки паии ризқ муқаддар гардад

Ҳар ҳиҷобӣ ки дарин роҳ ба як сӯ фиканам

Дили мағрури марои парда дигар гардад

Даст дар домани таслиму ризои зани соиб

То турои мавҷи хатари доман модар гардад