Он ки манъи ман махмури з саҳбо ме кард

Лаб мегаван турои кош тамошо ме кард

Ишқ дар кафи зи дили сӯхта хокистар дошт

Ҳасани он рӯз ки ойӣна мусаффо ме кард

Дили прхўнм агар обила берун ме дод

Аз гуҳари бодияро доман дарё ме кард

Дар дили сахти ту таъсир надорад , вар на

Кӯҳро нолаи ман бодия паймо ме кард

Аз хати сабз чу мумаст кунун нақш пазир

Дили сахти ту ки хӯн дар дил хоро ме кард

Ошиқонро ба сари хок шудан хӯн ме шуд

Зери погар назари он қомат раъно ме кард

Он ки тасбеҳи зи дасташи нФтодии ҳаргиз

Дидамаш дӯши сари шиша ба лаб во ме кард

Ёди он аҳд ки хӯн дар қадаҳамгар май рехт

Ба нигаҳ кардани дуздида гуворо ме кард

Май кушояди назар аз давр ба ҳасрати имрӯз

Он ки густохи турои банди қабо во ме кард

Шаб ки аз тоб май он чеҳра барафрӯхта буд

Шамъи болу пари парвона таманно ме кард

Дили сангини ту хӯн мешуд агар ме дидӣ

Ки фироқи ту чаҳ бо ин дил шайдо ме кард

Лаби ҷони бахши ту аз хок қиёмат ангехт

Рӯҳ агар дар тани хафоаш масеҳо ме кард

Он ки мегуфт ки дар пардаи куфр имон нест

Рӯй нави хати турои кош тамошо ме кард

Соиб аз хоҷаи мадади хости дарин тозаи ғазал

Ки дар эҳёии сухани кор масеҳо ме кард