Хешрогар зи хуру хоб туоне гузаронад

Киштии худ сабк аз об туоне гузаронад

Роҳ чун обила дар пардаи дилҳо ёбӣ

Гар ба як соғари хуноб туоне гузаронад

Бодаи ҷони ту он рӯз шавад равшану соф

Каз саропардаи асбоб туоне гузаронад

Дар шабистони адами субҳи умед ту шавад

Ҳар шабиро ки ба маҳтоб туоне гузаронад

Он замони риштаи зуннори ту тасбеҳ шавад

Ки ба чандини дили битоб туоне гузаронад

Нахурд киштят аз боди мухолиф бар санг

Дигаронро агар аз об туоне гузаронад

Дили равшан ба ту чун шамъ азон бахшиданд

Ки шабии зинда ба миҳроб туоне гузаронад

Вақти худ тираи зҳмсҳбт ноҷинс макун

То ба ойӣна ва бо об туоне гузаронад

Хори пероҳани ором буд мӯии сифед

Ин на субҳӣаст ки дар хоб туоне гузаронад

Солим аз оташи сӯзон чу Сиёвуши гузарӣ

Хешрогар з май ноб туоне гузаронад

Нафаси хеши яке соз ба дарёии вуҷӯд

То чу моҳӣ ба таҳи об туоне гузаронад

Ҳайф бошад ки ба азлати гузаронеи соиб

Ончӣ аз умр ба аҳбоб туоне гузаронад