Дили мо салтанати фақр ба сомони надиҳад

Даҳ вайронаи мо боҷ ба султони надиҳад

Дар риёзӣ ки дили сӯхта ман бошад

Боғбони об ба гулҳои гулистони надиҳад

Нашавад рутбаи хирадон ба бузургони маълум

Мӯрро маснад агар дасти сулаймони надиҳад

Ҳаркиро дили сияҳ аз миннати эҳсон шуда аст

Ҷигари ташна ба сарчашмаи ҳайвони надиҳад

Раҳнавардӣ ки ба манзили назараш афтода аст

Хорро фурсати гирои домони надиҳад

Тамаъи ризқи зи афлоки зи кӯтаҳ назарӣ аст

Даст дар косаи худ сифла ба меҳмони надиҳад

Ҷони Фдосоз ки сайёди дарин қурбонгоҳ

То буд ҷон , ба касе дидаи ҳайрони надиҳад

Дили озодаи дарин боғ надорад соиб

Ҳарки чун гули сари худ бо лаби хандони надиҳад