Дили кушодаи ман гулистон ман бошад

Сароби ман нафаси хўнчкон ман бошад

Ба шарҳи ҳол ба ҳарф эҳтиёҷ нест маро

Ки буии сӯхтагии тарҷумон ман бошад

Лаби савол ба оби ҳаёт тар накунам

Агар ақиқи лабат дар даҳон ман бошад

Ба боли коғазӣ аз бҳротшини гузарам

Ҳимояти ту агар посбон ман бошад

Ним зшишаҳи дилон каз итоби андешам

Ки ҳарфи сахти ту ратли гарон ман бошад

Знорсоиии толеъ ба хок ме уфтад

Агар хаданги қазо дар камон ман бошад

Чу зулфи соя болаш фитад шикаста ба хок

Агар ғизои ҳумои устихон ман бошад

зи буии гули нафасам гулистон шавад соиб

Агар насими саҳари меҳрбон ман бошад