Дилӣ ки оташ рӯй тўош кабоб кунад

зи ашки шодии худмастӣ шароб кунад

Фиғон ки бода мрдоФкнӣ наме ёбам

Ки чашми шӯхи ту бирҳмро ба хоб кунад

Ту чун дар ойӣнаи бинии аҷаб тамошое аст

Ки офтоби тамошоӣ офтоб кунад

Сазои марҳами кофури сард Меҳрон аст

Ҷароҳатӣ ки шикояти зи машк ноб кунад

Ба ҳарфи талхи марои мушфиқӣ ки тавба диҳад

Алоҷи бихўдии булбул аз гулоб кунад

Назари зи тозаи хатон духтан ба он монад

Ки дар баҳор касе тавба аз шароб кунад

Аз он ду зулфи тўзонўии хеш таҳ карда аст

Ки пеши мӯии миёни машқи печ втоб кунад

зи гирди раҳзани сад корвон ҳуш шавад

Дилӣ ки гардиши чашми тўош хароб кунад

Суроғ қибла кунад дар ҳарами сабки ақлӣ

Ки ҷои бӯсаи з рӯй ту интихоб кунад

Ҳадиси тавба раҳо кун ки ғифлати соиб

Азон гузашта ки андеша савоб кунад