Саводи шаби дили шаби зинда дор ме хоҳад

Замини сӯхтаи тухм шарор ме хоҳад

Магар ба доғи азизон насухтааст дилаш

Касе ки зиндагӣ пойдор ме хоҳад

Ба дасти нафаси мадаи ихтиёри дили зинҳор

Ки зангии оинаи хеш тор ме хоҳад

Ниёами даъвии шамшерро кунад кӯтоҳ

Забони дарозии Мансур дор ме хоҳад

Ҳамон бааст ки қонеъ шавад ба дил хӯрдан

Касе ки неъмат беинтизор ме хоҳад

Баҷост рифъати номи оварони поки гуҳар

Ки ҳар ки ҳаст нигинро савор ме хоҳад

Чу ғунчаи мушти гиребон ҷамъ карда ман

Таваҷҷӯҳии зи насим баҳор ме хоҳад

Ба доғ сохта натавон фиреб ошиқ дод

Ки сирФии зари комил айёр ме хоҳад

зи ман ба об шудани даст ҳам нахоҳад шаст

Чунин ки тавбаи маро шармсор ме хоҳад

зи чиллаи матлаби кӯтаҳи назар басират нест

Ки доми чашм барои шикор ме хоҳад

Касе ки май тлбдъқли азин сабки мағзон

зи срўмиўаҳи вози бед бор ме хоҳад

Ба буии гули зи гулистони куҷои шўдқонъ

Касе ки хирмани гул дар канор ме хоҳад

Назари сиёҳ ба ин хокдон макун соиб

Ки ҳасани оина беғубор ме хоҳад