Ҷамъӣ ки бӯса бар қадам дор дода анд

Чун нуқтаи ихтиёр ба паргор дода анд

То соғарии зи хандаи хунин гирифта анд

Чун гули ҳазор бӯса ба ҳар хордодаҳ анд

Ошуфтагони муқайяд шероза нестанд

Тарки радои всбҳаҳ ва зуннор дода анд

Чун мор кардаанд маро то калиди ганҷ

Аз заҳри сад пиёла саршор дода анд

Сад бори ғӯта дар ҷигари шуъла хӯрда ам

То чун шарари марои дил бедор дода анд

Мардони зи ҳамлаи фалаки азҷо наме раванд

Каз ҷони сахти пушт ба кҳсор дода анд

Доман фишон чу мавҷи зи кавсар гузар кунанд

Ҷамъӣ ки дил ба лаъли лаб ёр дода анд

Зон бодае ки майкадаи пардози он манам

Таҳи ҷуръае ба наргис бемор дода анд

Ин зоҳидии хушк агар мурда нестанд

Чун тан ба зери гунбад дастор дода анд

Соиби з рӯй субҳи гушоиши тамаъи мадор

Кин файзро ба зулфи шаб тор дода анд