Аз давр бош кӣ ҳазар ағёр ме кунад

Гулчини куҷои мулоҳиза аз хор ме кунад

Сероб агар шавад ҷигари ташна аз сароб

Кавсари алоҷи ташна дидор ме кунад

Ҳамвор мекунад ба худ ин санглох ро

Аз халқи ҳарки рӯй ба девор ме кунад

Мижгон ашкбор шавад мӯӣ бар таниш

Дар ҳар дилӣ ки нолаи ман кор ме кунад

Перӣ ки аз сиёҳ дилӣ мекунад хизоб

Субҳи умеди хеши шаб тор ме кунад

Девонаро зи санги маломат ҳарос нест

Ин Кебеки масти ханда ба кҳсор ме кунад

Эмини з давр бош буд дидаҳои пок

Ойӣнаро ки манъи з дидор ме кунад

Дастӣ ки шуд бурӣдаи зи домони ихтиёр

Чун бҳлаҳи даст дар камар ёр ме кунад

Зон чашми ним масти насиби дил ман аст

Беморе ки кор парастор ме кунад

Дилро накарда ҷамъ шавад ҳаркии гӯшаи гир

Дар хонаи сайри кӯча ва бозор ме кунад

Бар ҳар дилӣ ки занги қасоват гирифта аст

Ҳар доғи кори дида бедор ме кунад

Чун аз назорагии набарди хирагии бурун

Ойӣнаро ҳиҷоби ту саттор ме кунад

Мурғӣ ки зиракаст дарин бӯстони саро

Аз гули фузуни мулоҳиза аз хор ме кунад

Чун шамъ аз зиёдаи сирриҳо либоси дӯст

Сар дар сари алоқаи зар тор ме кунад

Дар чашми хурда байн набӯд пардаи ҳиҷоб

Дар нуқтаи сайри гардиш паргор ме кунад

Соиби хаттӣ ки дидаи ман равшанаст азу

Хоки сияҳ ба дида ағёр ме кунад