Онро ки дар ҷигари нафаси оташин буд

Хуршеди осмони вчроғи замин буд

Чун моҳи ҳасани сохта беш аздўҳФтаҳ нест

Морои назар ба ҳасани худои офарин буд

Маълум шуд зхўоби гарони гузаштагон

Косўдгии наҳуфта ба зери замин буд

Рӯзӣ ба обрӯӣ наёбанд хокён

Ризқи танур аз қафаси оташин буд

Чун офтоб ҳар ки ннозд ба эътибор

Гар бар фалак равад назараш бар замин буд

Он хирмани гулӣ ки назар нест муҳаррамаш

Мапаснд беҳиҷоб дар оғӯши зин буд

Чун барқу боди давлати дунёи сбкрўст

Дар дасти деви як ду се рӯзии нигин буд

Гӯйанд суннатаст ки дар вақти эҳтизор

Зикри баланди вирди забони ҳазин буд

Чун зикрро баланд нагӯем рӯзи вшб

Морокаҳи ҳрнФси нафаси вопасин буд

Ҷон тоза шуд з рӯй ърқнок ӯ маро

Борони нарми рӯзии мағзи замин буд

Соиб сабур бош ки то ёр хўшдл аст

Ошиқ ҳамеша хастау зору ҳазин буд