Чинӣ агар зи сунбули зулфи ту во шавад

Хӯн аз димоғи машки равон дрхто шавад

Сад перҳан арақ кунад аз шарм , моҳи Миср

Як уқдагар зи банди қабои ту во шавад

Ин шеваҳо ки ман замёни ту дида ам

Мушкил ба сад иборати нозук адо шавад

Бигушоӣ лаб ки об шавад гавҳар аз ҳиҷоб

Бинмоӣ рух ки оинаи маҳв сафо шавад

Оби гуҳар ба чашми садафи ашк ҳасрат аст

Онҷо ки лаъл ӯ ба шукри ханда во шавад

Хат шикастааст марои хати сарнавишт

Боли ҳумо ба толеъи ман бӯрё шавад

Миҳроби субҳ , гӯшаи абрӯ баланд кард

Соқии мҳли намози суроҳе қазо шавад

Ҳар кас ба завқи маънӣ бегона ошност

Соиб ба тарзи тоза мо ошност