Пурвои хати он ғунча мастур надорад

Шкрхбр аз қофила мӯр надорад

Гардид ниҳони дрхти сабзи он лаб мегаван

Ин шишаи хатар аз мепурзӯр надорад

Беморгаронро набӯд тоби иёдат

Тоби назари он наргис махмур надорад

Ҳар чанд шикастааст сафолини қадаҳи мо

Овозаи мо коса фағфур надорад

Чун маҳзар бемеҳр буд бод ба дасташ

Аз доғи ту ҳар каси дил маъмур надорад

Овоза маҳоласт зи як даст барояд

Раҳмаст барони панҷа ки ҳамзӯр надорад

Дар шуъла буд нур ба андозаи равған

Ҳар дида ки беашк буд нур надорад

Соиби ҳама бенамакон бар сар шӯранд

Имрӯз ки девонаи мо шӯр надорад