Чашми ту ки пурвои назар боз надорад

Чунаст ки аз серумаи назар боз надорад

Аҳли дили вҳрФи гилаомез маҳол аст

Дар қофилаи мо ҷарас овоз надорад

Тӯмори шикоят чаҳ ба дасташи диҳӣ эй дил

Пурвои сари зулфи худ аз ноз надорад

Чун рӯ ба раҳ шавқ гузорем ки аз заъф

Ранги рухи мо қӯт парвоз надорад

Гул об шуд аз завқи нўоснҷии булбул

Оташи асари шуъла овоз надорад

Ҳар каси натавонад ба ту ҳоли дил худ гуфт

Ҳар теғи забони ҷавҳари ин роз надорад

Кебекӣ ки наризад зи лабаши қаҳқаҳаи шавқ

Шойистагии чнгл шаҳбоз надорад

Соиби ман ветои булбули дастон зан шавқем

Моро зи навои фасли хазон боз надорад