Пурвои хати он ориз глФом надорад

Аз содагии ин субҳи ғам шом надорад

Поси дили худ дор ки он зулфи гиреҳгир

Як донаи бғир аз гиреҳ дом надорад

Бо даврии дилҳо чаҳ кунад қурби маконе

Шукри хабар аз талхӣ бодом надорад

Шамшер кашидӣ вабаи хӯнами нншондӣ

Афсӯс ки оғози ту анҷом надорад

Ғофил машав эй нахли умед аз смрхўиш

Ҳарфӣаст ки ошиқи тамаъ хом надорад

Аз шарм дар баста рӯзӣ накушояд

Ин қуфли калидӣ ба ҷуз ибром надорад

Аз нақши буруни ой ки он каъбаи мақсӯд

Ҷузи содаи дилӣ , ҷомҳء эҳром надорад

Аз пояи худ ҳар ки наад пои фаротар

Мастӣаст ки пурвои лаб бом надорад

Мо дар ҳаваси ном чаҳ хӯнҳо ки нахурдем

Осӯдаи ақиқӣ ки сар ном надорад

Дар хонаи дилгири фалак чанд тавон буд

Фарёд , ки ин хонаи раҳ бом надорад

Аз талхӣ май шикваи махмур маҳол аст

Соиби гила аз талхӣ дашном надорад